How the 1906 San Francisco Earthquake Shaped Economic Activity in the American West Philipp Ager, Katherine Eriksson, Casper Worm Hansen, and Lars Lønstrup NBER Working Paper No. 25727 April 2019 JEL No. N9,O15,O40,R11,R12 ABSTRACT This paper examines the long-run effects of the 1906 San Francisco Earthquake on the spatial
Skip to content Jak wygląda Uskok Tektoniczny SAN ANDREAS w Realu Uskok San Andreas w Kalifornii - najbardziej geologicznie aktywna strefa w USA. W jednym z punktów na linii uskoku (w skutek trzęsień ziemi) na środku pustyni powstała oaza! Uskok San Andreas jest odpowiedzialny za wszystkie…Ta strona korzysta z plików cookie w celu poprawienia jakości obsługi. Prosimy przeczytać pełną Politykę Prywatności wraz z Rozporządzeniem RODO nim zaczną Państwo korzystać z naszych usług. Zgadzam się na Warunki Czytaj Warunki
A w San Francisco liczył się czas i pragnienie jak najszybszego przywrócenia miasta do życia. Prywatni inwestorzy czekali tylko na ogólne wskazówki, nie szczegółowy plan. San Francisco po trzęsieniu ziemi 1906, H.D. Chadwick, domena publiczna. Zaczął się prawdziwy szał odbudowy. Do miasta ściągnęli budowniczowie z całego kraju.
For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Trzęsienie ziemi w San Francisco (1906). Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Trzęsienie ziemi w San Francisco Zniszczona ulica Nawiedzone państwa Stany Zjednoczone Epicentrum San Francisco, Kalifornia Data 18 kwietnia 1906 Godzina 5:12 Ofiary śmiertelne 3000 osób Stracili mieszkanie 225 tys. – 300 tys. Magnituda 7,8 Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych 37°43′N 122°40′W/37,716667 -122,666667 Multimedia w Wikimedia Commons Chmury pyłów nad miastem po trzęsieniu ziemi Trzęsienie ziemi w San Francisco w 1906 roku – główne trzęsienie ziemi, które uderzyło San Francisco i wybrzeże północnej Kalifornii o godzinie 5:12 nad ranem 18 kwietnia 1906 roku. Główny wstrząs epicentrum wystąpił niedaleko brzegu ok. 3 km od miasta. Obszar epicentralny miał kształt wąskiego pasa biegnącego wzdłuż uskoku San Andreas na północ, jak i na południe, o całkowitej długości 296 mil (477 km). Obszar, na którym wstrząsy były tak silne, że zawaleniu uległy wszystkie kominy, liczył 110 km szerokości. Trzęsienie trwało 65 sekund (według zapisów sejsmografów z Berkeley, niedaleko obszaru epicentralnego), zaś w samym San Francisco zniszczenia zostały dokonane w czasie 40 sekund[1]. Wstrząsy miały charakter pulsacyjny. Trzęsienie było odczuwalne od Oregonu do Los Angeles (a więc na długości 1170 km wzdłuż wybrzeży Pacyfiku), a także w głąb kraju do miejscowości Winnemucca w centralnej Nevadzie. Tak zwane wstrząsy wtórne występowały w tym rejonie jeszcze przez półtora roku. Klęska i spowodowane nią pożary zostały zapamiętane jako jedna z najgorszych naturalnych katastrof w historii Stanów Zjednoczonych. W tym czasie odnotowano tylko 567 wypadków śmiertelnych; liczba została podana przez rząd w obawie o nagły wzrost cen usług budowlanych i związanym z tym kosztem odbudowy miasta. Także w Chinatown zignorowano setki ofiar przypisując to rasizmowi panującemu w tamtych czasach. Dziś ta liczba została skorygowana i oszacowana na przynajmniej 3 tys. Większość przypadków śmiertelnych występowało w San Francisco, ale 189 zostało zgłoszonych w okolicach zatoki. Pozostałe miejsca na terenie zatoki takich jak Santa Rosa, San Jose i Uniwersytet Stanford także ucierpiały w katastrofie. Liczba osób, które pozostały bez dachu nad głową, figurowała w granicach od 225 tys. do 300 tys. z całkowitej liczby populacji, która wynosiła 410 tys.; połowa uchodźców uciekła przez zatokę do Oakland i Berkeley. Gazety w tamtym czasie określiły park Golden Gate, Presidio, Panhandle i plaże między Ingleside a North Beach jako miejsca zapełnione namiotami zastępującymi ludziom domy. Dwa lata później, w 1908 roku, wiele z nich było w dalszym ciągu jedynym miejscem zamieszkania dla uchodźców. Trzęsienie ziemi i pożary mogłyby pozostawić długookresowy i znaczący odcisk na postępie w rozwoju Kalifornii. W czasie katastrofy San Francisco było dziewiątym co do wielkości miastem w Stanach Zjednoczonych i największym na zachodnim wybrzeżu z populacją sięgającą blisko 410 tys. Przez 60 lat miasto zdołało jednak zostać centrum finansowym, handlowym i kulturalnym zachodu: operowało najbardziej wpływowym portem na zachodnim wybrzeżu i było „bramą do Pacyfiku”. 29 lipca 2015 w wieku 113 lat i 309 dni zmarła Ruth Newman, uważana była za najstarszą ocalałą z katastrofalnego trzęsienia ziemi w San Francisco w 1906 roku[2] natomiast 11 stycznia 2016 zmarł William A. Del Monte będący w momencie poprzedzającym śmierć ostatnim żyjącym ocalałym z trzęsienia[3]. Panorama miasta po trzęsieniu ziemi W kulturze The Earthquake Blend Przypisy ↑ Mizerski Włodzimierz: Uskok San Andreas w Kalifornii, w: „Poznaj Świat” nr 1 (290), Rok XXV, styczeń 1977, s. 33–36. ↑ Zmarła najstarsza mieszkanka San Francisco - ↑ Zmarł ostatni świadek kataklizmu z 1906 r. (pol.). [dostęp 2016-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-28)]. Kategorie: Historia KaliforniiTrzęsienia ziemi w Stanach ZjednoczonychSan Francisco1906 w Stanach Zjednoczonych {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. Trzęsienie ziemi w San Francisco (1906) {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us
Of his over 180 surviving, sharp-focus photographs of San Francisco, probably his most famous image is "San Francisco, April 18th, 1906," which shows a view from Nob Hill, down Sacramento Street. Enormous clouds of smoke ominously approach, buildings' facades have collapse from the quake, and residents stand and sit in the street, in a stupor
Wczesnym rankiem, 18 kwietnia 1906 roku potężne trzęsienie ziemi nawiedziło amerykański stan Kalifornia. Trwające około 65 sekund wstrząsy praktycznie całkowicie zniszczyły San Francisco pozbawiając dachu nad głową blisko 300 000 osób. Śmierć poniosło ponad 3000 osób. Trwające kilka dni pożary dopełniły dzieła zniszczenia. Trzęsienie ziemi z 18 kwietnia 1906 roku uznawane jest za jedno z najtragiczniejszych w skutkach. Epicentrum wstrząsów znajdowało się około 3 km od San Francisco pod dnem morskim. Siłę wstrząsów szacuje się na 7,8 w skali Marcallego (obecnie stosowaną skalę Richtera wprowadzono dopiero w 1935 roku). Wstrząsy rozpoczęły się o godzinie 5:12 rano i trwały około 65 sekund i były odczuwalne w odległości kilkuset kilometrów od epicentrum. Krótko po głównych wstrząsach zaczęły występować wstrząsy wtórne. Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku W wyniku katastrofy zginęło ponad 3000 osób (współczesne dane szacunkowe), chociaż bezpośrednio po katastrofie władze informowały o śmierci zaledwie 375 osób. Praktycznie całe San Francisco (według różnych danych ponad 25 000 budynków czyli 80% zabudowy miasta) legło w gruzach. W zawalonych domach często wybuchały pożary, które zniszczyły resztę zabudowań. Mimo ciężkiej pracy strażaków, wiele z nich udało się ugasić dopiero po 4 dniach od wybuchu. 227 000 do 300 000 osób straciło dach nad głową. Straty finansowe spowodowane trzęsieniem wyliczono na około 400 mln dolarów (współcześnie około 10,9 mld dolarów). Natychmiast po katastrofie rozpoczęto akcję ratunkową. Oprócz strażaków, służb medycznych i policjantów do San Francisco i okolic przybyły oddziały wojska, które miały zapobiec grabieżom i pomóc w budowie obozów dla uchodźców. Ruiny domów na South Van Ness Avenue 9 maja 1906 roku Początkowo uchodźców umieszczano w namiotach, ale z czasem zaczęto budować dla nich drewniane domki. Łącznie powstało 5610 tzw. relief houses, w których schronienie znalazło około 20 000 osób. Wykorzystywano je do 1908 roku. Oficjalnie ostatni obóz dla uchodźców zlikwidowano 30 czerwca 1908 roku. Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Pomoc dla ofiar płynęła nie tylko z Stanów Zjednoczonych, ale również z Europy. Do San Francisco wysyłano nie tylko wsparcie finansowe, ale również żywność, materiały budowlane i odzież. Firmy ubezpieczeniowe wypłaciły odszkodowania na sumę od 235 do 265 mln dolarów. Co ciekawe w większości były to odszkodowania od… pożarów, ponieważ mało kto ubezpieczał domy od skutków trzęsienia ziemi. W kolejnych latach prowadzono zakrojoną na szeroką skalę odbudowę miasta. Dzięki wsparciu rządowemu w ciągu kilku lat miast zostało w znacznej części odbudowane. 11 stycznia 2016 roku zmarł ostatni żyjący ocalały z trzęsienia – William A. Del Monte. Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny ratusza po trzęsieniu ziemi Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Ruiny San Francisco po trzęsieniu ziemi z 18 kwietnia 1906 roku Gdybym miał spisać wszystkie swoje zainteresowania to nie starczyłoby mi życia. Głównie interesuję się historią, militariami i techniką a także fotografią, ale lista ta mogłaby być znacznie dłuższa. Skończyłem studia na kierunkach stosunki międzynarodowe oraz dziennikarstwo i komunikacja społeczna na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.
The Moment the Earthquake Occurred. The city of San Francisco was all quiet around 5am on April 18, 1906. No one had any idea what was about to happen to this city by the bay. At 5:12am (pacific time), the earth began to shake, and the San Francisco 1906 Earthquake began to rattle the city. According to the US Geological Survey, it was measured
Zawartość UAVSAR obraz uskoku San Andreas w rejonie Zatoki San Francisco na zachód od San Mateo i Foster City. Usterka przebiega po przekątnej od lewej górnej do prawej dolnej. Zbiornik wodny wzdłuż linii uskoku to zbiornik Crystal Springs. Rock and rollowa reputacja Kalifornii została ustanowiona ponad sto lat temu, kiedy niszczycielskie trzęsienie ziemi ogarnęło San Francisco w 1906 roku. Później uskok San Andreas na północy stanu, potężny twórca trzęsienia ziemi na północy stanu, pozostawał cichy przez osiem dekad - aż do Loma Prieta w 1989 roku. trzęsienie ziemi, które wstrząsnęło meczem World Series w 1989 roku w Candlestick się jednak, że cisza po trzęsieniu ziemi w północnej Kalifornii może być 70 lat przed trzęsieniem ziemi w 1906 roku uskok San Andreas wywołał trzy trzęsienia ziemi o sile większej niż 6 w górach Santa Cruz na południe od San Francisco - donoszą naukowcy w wydaniu z tego miesiąca Biuletynu Amerykańskiego Towarzystwa Sejsmologicznego. [Album: The Great San Francisco Earthquake] Geolodzy pokazują, że dwa trzęsienia o sile większej niż 6, skupione w pobliżu Corralitos, wstrząsnęły wczesnymi osadnikami, jednym w 1838 r. I jednym w 1890 r. Zespół znalazł również oznaki jeszcze większej liczby wczesnych temblorów, w tym jednego w 1865 r. Oznacza to, że północne San Andreas Wzór trzęsienia ziemi w przypadku usterki może być inny niż wcześniej sądzono.„Model uskoku był zawsze dość duży, ale dość rzadkie trzęsienia ziemi” - powiedział główny autor badań Ashley Streig, geolog z University of Oregon. „Widzimy, że segment gór Santa Cruz pęka częściej” - powiedział Streig w wywiadzie dla Our Amazing Planet. Odkrycia są kolejnym gwoździem do trumny dla twierdzenia, że trzęsienia ziemi uderzają jak w zegarku w Kalifornii. We wczesnych dziesięcioleciach nauki o trzęsieniach ziemi naukowcy sądzili, że wszystkie trzęsienia ziemi powtarzają się w regularnych odstępach czasu, ale w ostatnich latach szczegółowe badania dowodzą, że w wielu przypadkach model jest błędny. Na przykład trzęsienia ziemi mogą gromadzić się w czasie, a usterki mogą cichnąć po gigantycznych wstrząsach, jak śmiertelny szok w San Francisco z 1906 roku. „Powtarzanie się trzęsienia ziemi jest bardzo zmienne i właśnie to widzimy” - powiedział chaosPrzed badaniami Streiga naukowcy na podstawie zapisów historycznych podejrzewali, że San Andreas spowodowało trzęsienia ziemi w XIX wieku. Ale ponieważ Północna Kalifornia jest pełna wad, było wielu innych potencjalnych winowajców. (Kalifornia ma wiele uskoków spowodowanych trzęsieniami ziemi, ponieważ jest to granica między dwiema płytami tektonicznymi, Ameryką Północną i Pacyfikiem. Uskok San Andreas wyznacza tę granicę).Zrębki drzewne i węgiel drzewny pochodzące z datowania węgla ujawniły dowody trzech trzęsień ziemi na północnym uskoku San Andreas w 1838, 1890 i 1906 roku. Streig i jej współautorzy przypięli ostatnie trzęsienia ziemi na San Andreas, badając osady i drewno w 16 okopach w poprzek uskoku, wszystkie w środkowej części gór Santa Cruz. W okopach znaleźli wióry i pnie sekwoi z wycinki hiszpańskich osadników oraz węgiel drzewny, który można było analizować za pomocą datowania radiowęglowego o wysokiej rozdzielczości. Wiek drewna w połączeniu z analizą osadów potwierdziły, że powierzchnia gruntu uległa pęknięciom i pęknięciom podczas trzęsień ziemi. Naukowcy odkryli również ślady dwóch innych starożytnych trzęsień ziemi przed 1300 rokiem, oprócz trzęsień z XIX wykopy w kilku miejscach, zespół mógł również ocenić, jak daleko nastąpiło uszkodzenie lub pęknięcie uskoku podczas każdego trzęsienia ziemi. W połączeniu z historycznymi opisami szkód, odległość ta pozwala oszacować wielkość każdego trzęsienia sporządzili mapę uskoku San Andreas w górach Santa Cruz, korzystając z połączenia obserwacji naziemnych i lidaru, technologii teledetekcyjnej. Zespół szacuje, że trzęsienie ziemi w 1838 r. Miało wielkość od 6,8 do 7,2, a trzęsienie w 1890 r. - od 6,2 do 6,4 w skali Richtera. Dla porównania trzęsienie ziemi Loma Prieta z 1989 roku, również w górach Santa Cruz, miało siłę 6,9. Każde z trzęsień w XIX wieku rozrywało krótki odcinek San Andreas, długi na około 48 do 62 mil (62 do 100 kilometrów). Trzęsienie ziemi z 1906 roku, szacowane na wielkość od 7,7 do 7,9, rozerwało ziemię na 296 mil (476 km).Cicho na zachodzieBadanie wypełnia lukę w historii uskoku - częstotliwość poprzednich trzęsień w uskoku San Andreas została wyszczególniona na północ i południe od miejsca badań Streiga, ale nigdy na tym odcinku wykrzywionej skorupy. Streig powiedział, że wyniki sugerują, że odcinek San Andreas w górach Santa Cruz może być strefą przejściową, trzęsącą się częściej niż inne części uskoku. Na południu uskok pełznie, zsuwając się bez blokowania i wywołując trzęsienia ziemi. Na północy, wzdłuż półwyspu San Francisco, trzęsienia ziemi wydają się rzadsze i występują co 300 lat lub uważa, że gigantyczne trzęsienie ziemi z 1906 roku tymczasowo zatrzymało powtarzające się grzechotanie w górach Santa Cruz. Podobny okres spokoju może występować w starszych trzęsieniach ziemi w wykopach w Santa Cruz, ale wymaga lepszych testów - stwierdzili naukowcy. Streig planuje poszukać dłuższego zapisu trzęsienia ziemi, aby przetestować swój model. „Możesz mieć taki okres, jaki widzieli pierwsi osadnicy, kiedy była naprawdę wzmożona aktywność, lub możesz zamknąć pewne rzeczy, co widzieliśmy od 1906 r.” - powiedziała.„Naprawdę patrzymy na migawkę z krótkiego okresu” - powiedział Streig. „Dłuższy rekord byłby naprawdę miły do dalszego testowania tego modelu strefy przejściowej”.E-mail Becky Oskin lub podążaj za nią @beckyoskin. Podążaj za nami @OAPlanet, Facebook i Google+. Oryginalny artykuł pod adresem To nasza niesamowita planeta.
Uskok San Andreas w najbliższej przyszłości wygeneruje silne trzęsienie ziemi. W Los Angeles może wyrządzić tragiczne skutki. Tymczasem w San Francisco w 1906 roku wstrząs o
Ruth Newman miała 4 lata kiedy wstrząsy o sile ocenianej dziś przez naukowców na 7,7 do 8,3 st. w skali Richtera, nawiedziły wczesnym rankiem 18 kwietnia 1906 r. ranczo, w którym mieszkała z rodzicami. Znajdowało się ono w odległości ok. 112 km na północ od San Francisco. - Pamiętała tylko, że bawiła się na parterze domu kiedy nagle ojciec chwycił ją i wybiegł na zewnątrz - opowiada córka Newman, 85-letnia Beverly Dodds. Okazało się jednak, że wstrząsy, które zrównały z ziemią znaczną część San Francisco, nie wyrządziły budynkom rancza większych szkód i rodzina nie musiała się ewakuować. - Opowiadała też, że jej matka była zła bo właśnie wydoiła krowę a wstrząsy przewróciły napełnione mlekiem bańki - wspomina Dodds. W San Francisco wstrząsy i pożary głównie drewnianych budynków, które dominowały wówczas w mieście, spowodowały śmierć ponad 1000 osób. Ruth Newman zmarła 29 lipca w swoim domu w Pebble Beach, nadmorskiej miejscowości w Kalifornii do której przeprowadziła się z mężem. Newman była bardzo aktywna i cieszyła się wyjątkowo dobrym zdrowiem. Do 95 roku życia prowadziła samochód, grała w golfa i zajmowała się prowadzeniem domu. Udzielała się też towarzysko. Jak wspomina jej córka, zawsze wieczorem, przed udaniem się na spoczynek, wypijała szklaneczkę whisky z wodą. Obecnie jedynym żyjącym świadkiem katastrofalnego trzęsienia ziemi, o którym wiadomo, jest 109-letni William Del Monte. Miał on jednak wówczas zaledwie 3 miesiące. (do)
Trzęsienie Ziemi trwa na ogół nie dłużej niż kilka sekund. Jednak niektóre trzęsienia mogą trwać nawet minutę lub dłużej. Na przykład trzęsienie ziemi w San Francisco w 1906 roku trwało 40 sekund, a na Alasce 24 stycznia 1964 r. wstrząsy trwały 7 minut z czego 3 minuty z ogromną siłą.
Z zawodu jestem prawnikiem. Jestem autorką artykułów historycznych poświęconych dawnej obyczajowości publikowanych w: Gazecie Wyborczej, Wiedzy i Życiu, Dzienniku Polskim, Spotkaniach z Zabytkami (3/2006), Przekroju ( Gazecie Górskiej (nr 1, 2013), Rzeczpospolitej ( Rejencie, Justitii. Obecnie prowadzę stałą rubrykę historyczną w dwumiesięczniku Radca Prawny. Moje pozycje książkowe: – „Miłość staropolska” (2007, Bellona), – „Miłość kobieta i małżeństwo w XIX wieku” (2009, Bellona), – „Życie towarzyskie w XIX wieku” (2013, Bellona), – „Sielankowanie pod Tatrami. Życie codzienne i niecodzienne Zakopanego w XIX wieku” (2019, Wydawnictwo Czarne). W 2020 r. książka ta była nominowana do Literackiej Nagrody Zakopanego. W 2020 r. fragment mojej książki pt. “Miłość kobieta i małżeństwo w XIX w.” wszedł do podręcznika do języka polskiego dla klas VIII – “Język polski świat w słowach i obrazach”. W maju 2020 roku otrzymałam stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach projektu pn. Kultura w Sieci. Dnia r. na zaproszenie Muzeum Szopena w Warszawie wygłosiłam prelekcję na temat karnawału w XIX w. Dnia r. na zaproszenie Muzeum Krakowa oprowadzałam po naszym mieście opowiadając o dawnych salach balowych i innych miejscach związanych z rozrywką w XIX w. Dnia r. w Radiu Kraków opowiadałam o jour fixe’ach w XIX w. Dnia r. na zaproszenie Muzeum Krakowa prowadziłam prelekcję na temat życia balowego w XIX w. Od 2020 r. w programie Dzień Dobry TVN opowiadam o życiu w XIX w. ******************************************** Kontakt: mcello(at)
n39jSy. 101 16 195 135 486 66 59 349 316
trzęsienie ziemi w san francisco 1906
